مجله خبری مساجد

این گفته های بازمانده مؤید روشن و مبین آنست که رسول را درجایی باید به خاک سپرد که در آن مکان رحلت کرده است . از این رو جسد را در اتاق خود یا همان جایی که در گذشت به خاک سپردند .

منزل عایشه به دو بخش تقسیم شده بود . یک قسمت اختصاص به بقاع محمد (صلی الله علیه وآله و سلم) داده شد و در بخش دیگر عایشه به سکونت خود افزود و بین این دو قسمت دیواری قرار داشت که خانواده و یاران و پیروان محمد (صلی الله علیه وآله و سلم) جهت زیارت از یک اتاق به اتاق دیگری مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد رفت و آمد می کردند .

خلیفه دوم دیوار کوتاهی بگرد بقاع بنا کرد که بعد ها عبدالله بن زبیر به مرتفع نمودن آن کوشش گماشت .

برای اول بار ، خلیفه دوم ، به طور همزمان با توسعه و ترمیم مسجدالنبی (صلی الله علیه وآله و سلم) ، حجره مقصوره الشریفه را با خشت بنا و تعمیر کرد و سپس در حین ولید بن عبدالملک که خانه های دختر و همسران رسول ، به مسجد منضم گردید ، در اطراف مرقد یک دیوار چهار ضلعی ساخت که به واسطه یک دیوار پنج ضلعی (مخمس) دیگر از آن را اشراف نمود .

ناصر خسرو قبادیانی در [ سفرنامه ، ص102 ] ضمن ذکر زیارتش از شهر مدینه ، صریحاً نماد میدهد که در نیمه نخستین قرن 5 قمری پنج ضلعی بودن بنای بقعه مشهود و معروف همگان بوده هست و درین خصوص می نگارد : « مقبره – و آن خانه ای مخمس می باشد و دیوارها از دربین ستون های مسجد برآورده میباشد و پنج ستون و در گرفته است ... » .

بعد از عمربن عبدالعزیز در قرن نخستین هجری ، مرقد مطهر مکرر با حفظ شکل اول ، گزینه تعمیر و نوسازی رزرو مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد قرار گرفت .

اسحاق بن سلمه که از جانب متوکل 232/247 قمری مأمور عمران و آبادی مدینه و مکه بود ، نماسازی حجره شریفه را تجدید بنا کرد و زمین آن را به سنگ های مرمر ، مفروش ایجاد کرد و بتنونی در [الرحله الحجازیه ، ص 217 ] گفته است که نخستین هر که بر حجره شریفه ، پرده ای آویزان نمود خیزران ، مادر هارون الرشید بود » .

در سال 548 قمری جمال الدین اصفهانی وزیر سلاطین زنگی اتابک موصل دور و اطراف حجره را به ارتفاع یک قامت آدرس مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد با مرمر نماسازی و آن را مرمت نمود و همه ضلع های دور و اطراف مقصوره را به ضریحی چوبی و مشبک مزین کرد که این اولی ضریحی می‌باشد که بنا گذارده شد .

در سال 557 قمری پادشاه نورالدین محمود بن زنگی بن اقسنقر متوفی 569 هجری قمری از اتابکان شام بدنبال آگاهی از حفر زمین دور و اطراف مسجد ، جهت دزدیدن جسد مطهر ! فرمان بخشید تا گوشه و کنار حجره را خندقی کنند و آن را با سرب پرسازند تا کسی توانمند به حفر کانال جهت ربودن جسد نباشد !

این گفته های بازمانده مؤید روشن و مبین آنست که رسول را درجایی باید به خاک سپرد که در آن مکان رحلت کرده است . از این رو جسد را در اتاق خود یا همان جایی که در گذشت به خاک سپردند .

منزل عایشه به دو بخش تقسیم شده بود . یک قسمت اختصاص به بقاع محمد (صلی الله علیه وآله و سلم) داده شد و در بخش دیگر عایشه به سکونت خود افزود و بین این دو قسمت دیواری قرار داشت که خانواده و یاران و پیروان محمد (صلی الله علیه وآله و سلم) جهت زیارت از یک اتاق به اتاق دیگری مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد رفت و آمد می کردند .

خلیفه دوم دیوار کوتاهی بگرد بقاع بنا کرد که بعد ها عبدالله بن زبیر به مرتفع نمودن آن کوشش گماشت .

برای اول بار ، خلیفه دوم ، به طور همزمان با توسعه و ترمیم مسجدالنبی (صلی الله علیه وآله و سلم) ، حجره مقصوره الشریفه را با خشت بنا و تعمیر کرد و سپس در حین ولید بن عبدالملک که خانه های دختر و همسران رسول ، به مسجد منضم گردید ، در اطراف مرقد یک دیوار چهار ضلعی ساخت که به واسطه یک دیوار پنج ضلعی (مخمس) دیگر از آن را اشراف نمود .

ناصر خسرو قبادیانی در [ سفرنامه ، ص102 ] ضمن ذکر زیارتش از شهر مدینه ، صریحاً نماد میدهد که در نیمه نخستین قرن 5 قمری پنج ضلعی بودن بنای بقعه مشهود و معروف همگان بوده هست و درین خصوص می نگارد : « مقبره – و آن خانه ای مخمس می باشد و دیوارها از دربین ستون های مسجد برآورده میباشد و پنج ستون و در گرفته است ... » .

بعد از عمربن عبدالعزیز در قرن نخستین هجری ، مرقد مطهر مکرر با حفظ شکل اول ، گزینه تعمیر و نوسازی رزرو مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد قرار گرفت .

اسحاق بن سلمه که از جانب متوکل 232/247 قمری مأمور عمران و آبادی مدینه و مکه بود ، نماسازی حجره شریفه را تجدید بنا کرد و زمین آن را به سنگ های مرمر ، مفروش ایجاد کرد و بتنونی در [الرحله الحجازیه ، ص 217 ] گفته است که نخستین هر که بر حجره شریفه ، پرده ای آویزان نمود خیزران ، مادر هارون الرشید بود » .

در سال 548 قمری جمال الدین اصفهانی وزیر سلاطین زنگی اتابک موصل دور و اطراف حجره را به ارتفاع یک قامت آدرس مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد با مرمر نماسازی و آن را مرمت نمود و همه ضلع های دور و اطراف مقصوره را به ضریحی چوبی و مشبک مزین کرد که این اولی ضریحی می‌باشد که بنا گذارده شد .

در سال 557 قمری پادشاه نورالدین محمود بن زنگی بن اقسنقر متوفی 569 هجری قمری از اتابکان شام بدنبال آگاهی از حفر زمین دور و اطراف مسجد ، جهت دزدیدن جسد مطهر ! فرمان بخشید تا گوشه و کنار حجره را خندقی کنند و آن را با سرب پرسازند تا کسی توانمند به حفر کانال جهت ربودن جسد نباشد !